-
1 wyobcowywać
impf ⇒ wyobcować* * *ipf.alienate.ipf.become alienated l. estranged.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyobcowywać
-
2 wyobcować (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyobcować (się)
-
3 wyobc|ować
pf — wyobc|owywać impf Ⅰ vt to alienate- czuł się wyobcowany ze swego otoczenia he felt alienated from his surroundingsⅡ wyobcować się — wyobcowywać się to become alienatedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyobc|ować
См. также в других словарях:
wyobcowywać się – wyobcować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} izolować się od otoczenia; odseparowywać się, odosabniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyobcować się z grupy współpracowników, kolegów, {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
alienować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, alienować sięnuję się, alienować sięnuje się {{/stl 8}}– wyalienować się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} izolować się ze społeczności; wyobcowywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Człowiek wyalienowany.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyobcować — dk IV, wyobcowaćcuję, wyobcowaćcujesz, wyobcowaćcuj, wyobcowaćował, wyobcowaćowany wyobcowywać ndk VIIIa, wyobcowaćowuję, wyobcowaćowujesz, wyobcowaćowuj, wyobcowaćywał, wyobcowaćywany «wyłączyć ze środowiska; odosobnić, odizolować» Dziecko… … Słownik języka polskiego
alienować — ndk IV, alienowaćnuję, alienowaćnujesz, alienowaćnuj, alienowaćował, alienowaćowany praw. «przenosić prawo własności na inną osobę» Alienować dobra na rzecz kogoś. alienować się «stawać się obcym w danym środowisku, izolować się, wyobcowywać się» … Słownik języka polskiego